“Ik weet ook wel, elk einde is een nieuw begin enzo, maar dat maakt het einde niet minder kut.” De vrouw tegenover me kijkt me begripvol aan terwijl ze zachtjes mijn vingers een voor een masseert. Lees verder →

Bij diverse gelegenheden zingen de bewoners van de convivia het conviviumlied. Dat lied gaat al heel lang mee en werd – op een andere tekst – zelfs op het internaat Nieuw Ruimzicht gezongen. Maar ja, in het Nederlands Lees verder →

Afgelopen zomer heb ik (Anne Post, 46 jaar) mij beschikbaar gesteld voor het bestuur van Ruimzicht. De reden daarvan hoop ik in dit ‘Ik stel mij voor’ duidelijk te maken. Lees verder →

It’s great you all can be here today to celebrate with us this special occasion. Today we celebrate that 12 of the 15 people living here, including myself, will become ‘official inhabitants’ of this house. Lees verder →

Waarde Ella,

Jouw naam is lang aan Ruimzicht verbonden geweest en zal dat altijd wel blijven. Waar iedereen aan ds. Van Dijk zou moeten denken als het over Ruimzicht gaat, denken velen aan Ella Mulder. Praktisch alle conviviumbewoners die Ruimzicht heeft mogen huisvesten in de afgelopen 40 jaar hebben jouw naam gehoord, genoemd, geprezen of vervloekt. Lees verder →

‘Stel, je wilt dat mensen je financieel steunen. Wat is dan het állerbelangrijkste’? Lees verder →

Ubuntu – Togetherness. Desmond Tutu, bisschop van Zuid-Afrika, benadrukt dat samen leven en delen ons als mens vormt. In Casa Mundo (Het Huis van de Wereld) kun je dit meemaken. Lees verder →

Er is me gevraagd iets van mezelf te vertellen. Dit om de achterban toch enigszins een beeld te geven van mijn persoon. Ruim 55 jaar geleden, ja ik ben niet meer de jongste, ben ik op een boerderij in Hulshorst (Gemeente Nunspeet) geboren als middelste in een gezin met vijf kinderen.  Lees verder →

Ik neem aan dat de tafel is uitgevonden om het eten te vergemakkelijken. Niet met bord op schoot of vanaf de grond, maar op zithoogte, en voor de liefhebber met de ellebogen op tafel.  Zo’n tafel is eigenlijk niet meer dan een plank met vier poten. Designers kunnen het nog een beetje verfraaien, maar het concept blijft hetzelfde: een gebruiksvoorwerp dat het gemak van de mens dient. Lees verder →

In 1991 kwam ik in Villa Aurora wonen en had daar drie geweldige jaren. Het was moeilijk om het huis te verlaten, ik was van het ‘Ruimzichtse’ gaan houden. Zo’n 15 jaar later kwam ik in het bestuur en genoot opnieuw van het Ruimzichtwerk, deze keer vanachter de bestuurstafel.  Lees verder →